Friday, August 27, 2010

Sunday, August 22, 2010

ඒ හුස්ම නොවැටුණි.

අප සැවොම බලා සිටි ඒ එක හුස්ම නොවැටුණි...
ජීවිතයේ කෙටි කලක් අප සමඟ සිට හදා ගත් පුංචි ලෝකයත් සමඟ අප අතැර ගිය බුද්ධික මල්ලියාට නිවන් සුව...

Monday, August 16, 2010

එක හුස්මක් වැටෙන තුරු...

ජීවිතේ අස්ථීර කම කොච්චර ද කියන එක කවදා හරි අත්විඳල තියෙනව ද? අපි හැමෝම දන්නවා මේ ජීවිතේ ස්ථීර නෑ කියන එක. හැබැයි තමන්ටම ඒක අත්විඳින්න ලැබෙන කම් ඒක මොනවගේ ද කියල හරියටම තේරුම් යන්නෙ නෑ.

මගේ නෑදෑ අක්ක කෙනෙකුගේ එකම පුතා

අපූරූ දරුවෙක් වයස 15-16 විතර, කඩිසර , දක්ෂ , ටෙකී , උනන්දු , කටකාර , පවුලේ හුරතලා වෙච්ච බොහෝම පැහැබර අනාගතයක් තියෙන කොල්ලෙක් කියල බය නැතුව කියන්න පුළුවන්.

දැන් ඉන්නෙ බදුල්ල මහ රෝහලේ දැඩි සත්කාර ඒකකයේ.

කොළුකමට නැගපු ගසකින් වැටී මොළයට සිදුවූ දරුණු තුවාල නිසා ජීවිතයත් මරණයත් අතර සටනක මේ මොහොතේත්....

වෛද්‍යවරු කියන්නේ බලාපොරොත්තු තියාගන්න එපා කියලා. එයාට තනිවම එක හුස්මක් ගන්න පුළුවන් වුණොත් අපිට මොනවහරි කරන්න පුළුවන් කියන එක.

අපි හැමෝම ඒ එක හුස්ම වැටෙන තුරු බලාගෙන ඉන්නවා.

Friday, August 06, 2010

අපි, අපි නොවුනොත්

මම කාලෙකට පස්සේ ඔළුවට දැනෙන ෆිල්ම් එකක් බැලුවා. මේ ෆිල්ම් එක බලපු අය දන්නවා ඇති කොහොමද කියලා.
එකම දේ බලල ඉවර වුණහම මට මාවත් ෂුවර් නැතිව ගියා. මේකේ තියෙන මනෝ විද්‍යාත්මක පැත්ත ගැන හිතල බැලුවහම ඇත්තටම බය හිතෙනවා.
මිනිස් සිත සහ මොළය කොච්චර සංකීර්ණ සහ භයානක ද කියන එක නියමෙට පැහැදිලි වෙනවා.‍

මේ තියෙන්නෙ ෆිල්ම් එක
Shutter Island

ඇත්ත මොකක් ද මායාව මොකක් ද... තාමත් නිකන් අවුල් වගේ

කොහොම හරි ඊයේ ෆිල්ම් එක බලල ඉවර වෙලා යථා තත්වෙට පත්වෙන්න මම සරල කෙටි කතා පොතක් ම කියෙව්වා.
පොතේ නම "මිනිහට නින්ද යන්න ඇති" කර්තෘ ජයලත් මනෝරත්න.

හොල්මන් වෙලා අවුල් වෙච්ච ඔළුවට අපේ රටේ මිනිස්සුන්ගේ සරල දිවි පැවැත්ම සහ තියෙන පුංචි පුංචි ජීවන ගැටළු ටික ආයෙත් දාගත්තට පස්සෙ තමා ටිකක් හරි ගියේ.

Monday, August 02, 2010

සරුංගල් කාලේ ඇවිල්ලා

අද මම කාලෙකට පස්සෙ ඉරිදා හවස් වරුව ගෙදර හිටියා.
හවස 4 විතරට විතර අපේ අක්කගේ පුතා ඇවිත් කියනවා අන්න අඹ ගහේ සරුංගලයක් තියෙනවා කියලා.
ඒ වෙලාවෙත් කොම්පියුටරේ කොට කොට හිටිය මට නිකමට ගිහින් බලන්න හිතුණා.. පිටිපස්සෙ ගෙදර ආන්ජලෝ මල්ලි (මල්ලි කිව්වට හරි විදියට පුතා) තමයි දැකල තියෙන්නෙ.
මටත් හරි ජොලියක් ගියා දැක්කම... අඹ ගහට නගින හැටි අපි කරපු කෝස් සහ උපාධි එකක වත් හරියට උගන්නපු නැති නිසා කෙක්කක් හොයාගෙන වැඩේට බැස්සා. අපරාදේ කියන්න බෑ ආන්ජලෝත් මටම හරි යනවා ගස් නගින්න බැහැ... මොඩර්න් කොල්ලො නේ.

1. අඹ ගහ මුදුනේ ඇති සරුංගලය
 2. සරුංගලය සොයා ඇදෙන කෙක්ක
3. කෙක්ක සහ සරුංගලය ගැටීමට මොහොතකට පෙර
 4. ජයග්‍රහණය ලබා ගත් කෙක්ක
 5. දරුණු ලෙස හානියට පත් සරුංගලය
 6.කෙක්කෙන් වැඩ පෙන්වන ආන්ජලෝ
 7.සරුංගලය බිමට එනතෙක් ඉවසිල්ලක් නැති රිසිඳු වා
 7.හෙන කාලෙකින් ශිල්ප දක්වන මම
 8.රිසිඳුගේ අධික උනන්දුව (මෙය පැවතියේ 5ට බෙන් ටෙන් පටන් ගන්නා තෙක් පමණි)
 9.සුපුරුදු ලෙස කරේ නඟිමින්
 10. බූරු ඇඳ දිග ඇරගත් මම සහ හැමවිටම අයියාව අනුගමනය කරන බීනු
 11.අයියා සහ නංඟී සූදානමින්
 12. පොඩි වුන්ගේ සැබෑ සතුට
 13.රිසිඳුගේ සැන්දෑව
 14.ජීවිතයේ ලස්සන
ඔන්න ඔහොමයි අද හවස් වරුව ගෙවිල ගියේ...